Je bent ermee geboren: het vermogen om te ontspannen. Weldadige rust in je lijf en hoofd. Spieren soepel en los, hoofd ‘leeg’, gemoed tevreden en kalm. Een warme, zachte, lichte en liefdevolle staat van Zijn. Jammer genoeg is de kans groot dat je dit vermogen ergens onderweg een beetje bent kwijtgeraakt.
Er wordt veel van je gevraagd in het dagelijks leven. Je vraagt ook veel van jezelf. Dat geeft veel spanning. Je systeem zit zó knap in elkaar dat het zich prima kan aanpassen aan functionele spanning; de juiste spanning op de momenten dat het nodig is om goed te kunnen functioneren en presteren. Als de klus geklaard is, kan het spanningsniveau weer omlaag en herstel je van alle inspanningen. Tenminste, als je in balans bent.
Je went aan verhoogde spanning
Als er geen balans is tussen (in)spanning en ontspanning en er vaak of langdurig sprake is van over-spanning, komen je natuurlijke herstelprocessen in de knel. Eerst heb je het nog niet zo in de gaten. Je systeem past zich namelijk aan het langdurig verhoogde spanningsniveau aan en gaat het gewoon vinden. Je interne referent schuift op, zo noemen we dat in vaktaal. Je raakt er dus aan gewend en op den duur herken je de oplopende spanning niet goed meer. Je lichaamsbesef is verstoord. Je voelt dan ook niet meer de noodzaak om er iets aan te doen. Maar ondertussen ontstaat er een voedingsbodem voor allerlei spanningsklachten: je adem ‘zit hoog’, je hart is vaak onrustig (hoog ritme, overslagen, bonken), je hebt regelmatig hoofdpijn, enz.
Gaat wel over, denk je nog, en je gaat op dezelfde voet door.
Maar de ongemakken nemen toe en je zit helemaal niet lekker meer in je vel. Je maakt je ongerust over je hartkloppingen en/of andere klachten en overweegt om naar de huisarts te gaan. (Doen!)
Actieve ontspanning
Je hebt geen idee waar de klachten vandaan komen. Spanning? Daar heeft het toch niets te mee maken? Met de ontspanning zit het wel goed, vind je. Je fietst en tennist, gaat elke week trouw naar de power-yoga-les, regelmatig gezellig naar het theater of de film, leest minstens één boek in de week en je bent nét nog een weekendje naar een vakantiepark geweest.
Ondertussen raakt je zenuwstelsel steeds verder uit balans: het sympathische deel (actie) is bijna niet meer te stoppen en het parasympathische deel (rem) staat zo goed als op non-actief. Gevolg: je staat continu ‘aan’.
Hier zit ‘m de kneep:
Sporten, poweryoga, naar theater of film, een boek lezen of een weekendje weg is heerlijk, maar dat is actieve ontspanning. Meestal in je toch al drukke weekschema van werk, huishouden en verplichtingen gepropt.
Passieve ontspanning
Actieve ontspanning is fijn en brengt je naar een bepaald niveau van ontspanning, maar als je diep wilt ontspannen heb je passieve ontspanning nodig.
Als je regelmatig passief ontspant, bevorder je je lichaamsbesef en zul je in je dagelijkse leven te hoog oplopende spanning eerder opmerken. Zodat je er iets aan kunt doen voordat het uit de hand loopt en je helemaal uit balans raakt!
Passieve ontspanning vind je door ademoefeningen te doen, of ontspanningstechnieken, meditatie, stiltewandelen (in wezen een combinatie van passief en actief ontspannen). Of zomaar even lekker op een bankje in het zonnetje zitten te zijn; bewust even helemaal niks doen. Dat is niet lui, maar een belangrijk onderdeel van je dagelijks ritme. Een levensvaardigheid.
Ontspannen is geen luxe tijdsbesteding;
het is een levensbehoefte en hoort bij je dagelijkse hygiëne
Je hebt het in je!
Misschien ben je zó aan je snelle levensritme gewend dat je moeite hebt met passief ontspannen. Het goede nieuws is dat je het weer kunt leren. Eigenlijk is het niet een kwestie van leren, maar van herinneren. Want je hebt het in je! Je bent er tenslotte mee geboren.
*****
Wil je meer info? Stuur een bericht via dit formulier, dan neem ik contact met je op.
Wil je ervaringen delen? Meld je aan voor de besloten FB-pagina Liefvrouwenhart
Wil je aan de slag? Kijk bij de activiteiten