Schrik jij er ook zo van als je hart een slag overslaat, of als het juist veel extra slagen maakt? Maakt het je bang? Misschien ben je door hartkloppingen zelfs wel eens in een paniekaanval beland – compleet met hyperventilatie, druk op de borst, zweten, duizelingen, tintelingen… Of andersom: kreeg je door een paniekaanval last van hartkloppingen…
Ik ken mensen die midden in de nacht de dokter belden omdat ze dachten dat ze een hartaanval hadden. Wat niet zo bleek te zijn, gelukkig.
Stethoscoop
Ik was begin twintig toen ik voor het eerst hartkloppingen voelde. Ik had een paniekstoornis ontwikkeld en elke aanval ging gepaard met hyperventilatie en hartkloppingen – wat de paniek alleen maar groter maakte. Door de jaren heen werden de paniekaanvallen uiteindelijk minder, maar de hartkloppingen zijn nooit helemaal verdwenen.
In de periode dat ik sportlessen gaf bezorgde fysieke (over)belasting me extra hartkloppingen. Aan het einde van zo’n avond jumping jacks en squats gaf mijn hart een paar bonkende overslagen als signaal dat ik ver over mijn fysieke grenzen ging. Daar schrok ik heel erg van.
Toen ik in de overgang kwam betekende dat voor mij een jarenlange periode van chronische hartoverslagen. Heel vervelend! Ik had verder niet veel overgangsklachten, dus het kwam niet bij me op dat de hartkloppingen wellicht waren verergerd door de veranderende hormoonspiegel (dat realiseerde ik me pas toen het na een jaar of 10! wat rustiger werd vanbinnen). Wel ben ik maar eens naar de huisarts gegaan, die na aandachtig luisteren via de stethoscoop, geen ernstige dingen kon horen. Ik werd geadviseerd ‘een keer langs het ziekenhuis te gaan voor een hartfilmpje als je toevallig in de buurt bent’ – wat ik door de vrijblijvendheid van het advies nooit heb gedaan (dom!).
Holter-apparaat
Pas na een paar heftige en langdurige aanvallen met hartritmestoornissen (heel hoge, onregelmatige hartslag plus overslagen) in combinatie met veel innerlijke onrust en angst, ben ik teruggegaan naar de huisarts. Deze dacht meteen aan een flinke paniekaanval en regelde een kastje (Holter-apparaat) om mijn hart een poosje te monitoren. Ook werd er bloed afgenomen om o.a. de schildklierwerking te checken.
De fladderende ritmestoornis (boezemfibrilleren) had ik op dat moment niet meer, dus dat kon de Holtermonitor niet registreren. Wel kwam extra systolie, ook wel premature contracties genoemd, aan het licht. De officiële naam van hartoverslagen. Verder heb ik een ‘luie’ schildklier zegt de dokter: komt wat traag op gang maar kan daarna ook weer op hol slaan, wat ook invloed heeft op mijn hartritme. ‘Relatief onschuldig, maar wel alert blijven en jezelf goed in acht nemen’, was de eindconclusie. En daar doe ik mijn best voor.
Wanneer naar de arts?
Als je voor het eerst hartkloppingen voelt – of al langer maar dit nog niet hebt laten onderzoeken, ga dan naar je (huis)arts. Pas als je er een arts of specialist naar hebt laten kijken weet je of je hartkloppingen onschuldig zijn of dat er behandeling nodig is.
Neem sowieso je klachten serieus, je hart wil je iets zeggen!
*****
Wil je reageren op deze blog? Scroll dan iets verder naar beneden.